สนทนาเขียนไปเรื่อยเปื่อย

180 วันได้ผ่าน ไปแล้วใน ปี 2017  และก็ห่างหายจากการเขียน Blog ทุกอย่าง หรือเรียกว่า ลบ Blog ทุกอย่างที่ตั้งใจทำมาที่เกี่ยวกับข้องกับหน้าที่การงาน เป็นเหตุผลที่รู้สืกจิตตก กับความไม่เข้าใจในวัตถุประสงค์ที่ทำมาใช้เวลาทำใจพอสมควร มีบางคำพูดจะเชิญให้ออกถ้าทำอีกครั้ง ซึ่งคิดว่าให้ผ่านช่วงเวลานี้ได้ ก็เก็บตัวยาวพอสมควร หลังจากพยายามปล่อยวาง และ พัฒนาตัวเอง เพื่อการไปสมัครงานที่อื่น เพื่อหนึจากที่ทำงานปัจจุบันที่ทำอยู่ (เวลาที่ผ่านไป ทำให้คิดอะไรได้มากขึ้น ยิ่งหนี ก็ ยิ่ง ว่างเปล่า ) สุดท้าย ก็เริ่มเข้าใจมันและหาทางออกให้ตัวเอง

Read more6 เดือนผ่านไป ใน ปี 2017 ผ่านเรื่องราวที่ไม่ค่อยน่าจะจดจำเท่าไหร่ในชีวิต ?

เป็นปีที่ 2 สำหรับการไปออกบูธ งาน Thailand Mobile Expo 2017  เขาให้ไปช่วยงาน แจกโบว์ชัวร์ และ พูดคุยกับตัวแทนจำหน่ายร้านค้าที่มาออกบูธ และก็เก็บภาพบางส่วนส่ง Global บริษัทแม่ มีภาพตัวเองทั้งงานคือภาพนี้ เดี๋ยวเขาหาว่าไม่ได้มานั่งเทียนเขียนเอา

Read moreเก็บตกการทำตลาดจาก งาน Thailand Mobile Expo 2017 #TME2017

ตั้งแต่จำความได้ จากลูกแม่ค้าขายเต้าทึง น่าจะ 20 กว่าปีมาแล้วมั้ง ตอนนั้นยังเด็กไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ไปไหว้เสด็จพ่อ ร.5 โดยผมไปช่วยแม่หลังจากขายเต้าทึงที่เตาปูน ก็เก็บร้านเร็วหน่อยแล้วก็ไปไหว้ท่าน  เราไปขอทั้งงาน เรียน และก็ขอให้มีเงินส่งตัวเองเรียน ทุก ๆ ครั้งที่ไป ลานพระบรมรูป ในวันอังคารก็จะเห็นโต๊ะหมู่ บูชา ถวาย ดอกกุหลาบเต็มไปหมด เราเองก็ไม่รู้หรอกว่าไปไหว้ทำไมเพราะเกิดไม่ทันท่าน แต่ในใจคิดว่าท่านคงเหมือน พระหมู่บูชาที่ ขอแล้ว สำเร็จผลตามที่เราตั้งใจ…. วันนี้เพิ่งมาเข้าใจแล้วว่าทำไม คนสมัยเมื่อ 100 ปีถึงได้รักพระองค์ท่าน รัชกาลที่ 5 มากมาย จนมาถึงวันนี้…. วันที่ผมไม่มีในหลวง

Read moreวันที่เข้าใจ …..ไม่มีคำอธิบาย